کتاب مرصادالعباد (نجم الدین ابوبکر عبدالله بن شاهاوار بن انوشروان رازی معروف به دایه) به اهتمام محمد امین ریاحی توسط نشر علمی و فرهنگی منتشر شده است.
مرصادالعباد از نفایس متون منثور و آثار نغز عرفانی فارسی است که مقارن حمله مغول در سال های 618 و 620 تالیف گردیده و از همان زمان به عنوان رایج ترین متن عرفانی مورد مراجعه و استفاده عرفا و ادبا بوده است. این کتاب از جهت اشتمال بر یک دوره تعلیمات عرفانی به صورتی کامل در نوع خود کم نظیر، و از نظر شیوایی و در بر داشتن داشتن تعبیرات فصیح و نکات نادر لغوی دستوری از شاهکارهای گرانمایه زبان فارسی است.
این اثر جاودانی در پنج باب تالیف گردیده و باب پنجم آن شامل نکاتی ارزنده از زندگی طبقات مختلف مردم و آیینه روشنی از وضع اجتماعی ایران در روزهای جنگ و کشتار مغول است که هموراه مرجع موثق و معتمدی برای محققان خواهد بود.
فهرست مطالب:
باب اول: در دیباچه کتاب
باب دوم: در بیان مبدا موجودات
باب سوم: در معاش خلق
باب چهارم: در بیان معاد نفوس سعدا و اشقیا
باب پنجم: در بیان سلوک طوایف مختلف
هنوز بررسیای ثبت نشده است.